Ik ben moe maar voldaan als ik wakker word, het is nog vroeg maar ik kan niet wachten om de foto’s van gister te bekijken op de laptop. Ik zet een kop thee en zet alle foto’s op de laptop. Wat een geluk hebben we gister gehad en als ik naar de zonnewind van nu kijk is het nog niet afgelopen.
Vandaag hebben we een vrije dag, iedereen gaat wat anders doen. Een geboekte excursie of lekker in de sauna zitten. Ikzelf ga naar de Lampivaara Amethistmijn van Luosto. Op zoek naar een Amethist.
Lampivaara Amethistmijn Luosto
Met een aantal anderen uit onze groep, maar ook een paar Fransen gaan we naar de Amethistmijn van Luosto. Dit doen we met de sneeuwscooter. Het is vandaag niet meer zulk weer als de andere dagen, het is erg bewolkt en het sneeuwt af en toe.
We rijden met de sneeuwscooter de Lampivaara op, waar de bomen steeds meer bedekt worden door de sneeuw. De sneeuw is nog erg zacht waardoor de sneeuwscooter zijn eigen spoor maakt. Ik zit heel ontspannen op de sneeuwscooter, wat ook heerlijk voelt. Ik heb mijn helm klep openstaan en voel de koude wind tegen mijn gezicht aankomen. Hoe hoger we komen des te kouder het wordt, mijn snor is ondertussen bevroren. Ook de wind lijkt harder te gaan waaien, tijd om mijn helm dicht te doen.



Dit is de enige plek op aarde waar een steen met drie verschillende soorten kwarts gevonden kan worden. Deze wordt de Shamaan steen genoemd, bestaande uit Zwarte rookkwarts, Sneeuwkwarts en de paarse Amethist.
In deze mijn wordt niet met explosieven gewerkt, ze willen de mijn niet te snel uitputten. Zouden ze wel met explosieven werken, dan zou er binnen 5 jaar niks meer van de mijn over zijn. Nu kan de mijn nog zeker 500 jaar mee.
We krijgen zelf ook de kans om op zoek te gaan naar een paar steentjes. Hiervoor moeten we eerst weer naar buiten, via een deur gaan we een overdekte trap af en komen we op een werkplaats aan. Hier krijgen we een vergiet en een pikhouweel.
Ik ga aan de slag met mijn pikhouweel en na een kwartier zoeken heb ik twee prachtige stenen gevonden. Een Shamaan steen en eentje met alleen Zwarte rookkwarts en Sneeuwkwarts. Ik neem dit steentje mee naar huis.
Als we weer buiten komen sneeuwt het iets minder hard, maar het begint wel weer langzaam wat donkerder te worden. We mogen nog even wat rondlopen en stappen daarna weer op de sneeuwscooter terug naar het hotel. Als het donker is, is het een stuk lastiger om de weg voor je te zien. Alles is wit en contrast heb je bijna niet. Ook leuk, weer een heel andere ervaring dan overdag!

Avondeten bij restaurant Kelo & de Kerstman

Jagen op Aurora Borealis


Het noorderlicht strekt zich steeds verder van het oosten naar het westen, het lijkt wel alsof we hetzelfde gaan krijgen als gisteravond. Het noorderlicht lijkt steeds hoger te komen.

We krijgen een avond vol met gevarieerd noorderlicht, een paar draken verschijnen aan de hemel. Maar ook een lange slang die langzaam kronkelend van het oosten naar het westen de hemel vult. Af en toe knapt de slang maar door een tweede lijn wordt er weer een nieuwe strook gemaakt.
Als er eenmaal wat bewolking bij komt vertrekken er een paar mensen uit de groep, het noorderlicht is niet zo intens als gister, maar het is wel een stuk kouder ondertussen. Als ik op de thermometer kijk zie ik dat het -34 °C is.
Iets voor twaalf trekt de bewolking de hemel dicht, het noorderlicht is er nog wel. Maar niet te zien voor ons. We hebben weer een mooie avond gehad!
👍🏼😊