De landing
Normaal bij een landing bereid je je voor dat het een “harde” landing kan worden, ook deze keer wachtte ik op de harde bonk van de landing, deze kwam echter niet! De piloot had van te voren al aangegeven dat we harder moesten remmen vanwege de gladde landingsbaan, toen we eenmaal op de grond terecht kwamen gingen we volop in de rem. Je zag buiten het ijs omhoog spatten dat door het vliegtuig aan de kant werd geduwd. Aan het eind van de landingsbaan keerde het vliegtuig om en konden we terug taxiën naar het aankomst gebouw van Vliegveld Kuusamo.
Het vliegtuig waarmee we geland waren, was het enige vliegtuig op het gehele vliegveld. Doordat het vliegveld bijna uitgestorven was kon iedereen nog even snel op de foto met het vliegtuig van Transavia voordat we het gebouw naar binnen gingen. Eenmaal binnen kwamen we bij een bali van Europecar, hier zouden wij onze huurauto ophalen. Er stond een jongen van rond de 20 jaar die gebrekkig Engels sprak, ik grapte dat hij het vast heel druk zou krijgen deze dag, hij antwoorden dat wij de enige waren voor deze dag. Ik voelde mij direct een beetje schuldig, hij liet zien waar onze auto stond en zei dat hij de auto aan had laten staan zodat hij warm bleef.
Op weg naar Ruka
De auto was inderdaad heerlijk warm, eigenlijk iets tè, we deden de verwarming wat zachter en gingen op weg naar Ruka. Het is opmerkelijk wat een verschil er is met de Nederlandse wegen, in Nederland zou met de hoeveelheid sneeuw op de weg als in Lapland het verkeer helemaal ontregeld zijn. De luchtvochtigheid is hier zo laag dat er ook helemaal geen sprake is van ijsel. Toch is het best even spannend wat de auto doet als je van hoge snelheid moet afremmen om een bocht te nemen. Je doet ongeveer 25 minuten om van Kuusamo naar Ruka te rijden, een niet vervelende route om te rijden, aangezien overal om je heen prachtige fotoplaatjes te zien waren! Eenmaal aangekomen in Ruka konden we opzoek naar ons appartement van AurinkoRinne, dit was nog niet zo gemakkelijk. Na enige tijd hadden we ons appartement gevonden, we parkeerde onze auto naast een sneeuwscooter die onder een overkapte parkeerplaats stond.
Het appartement AurinkoRinne
Er stond nog een andere auto iets verder op de parkeerplaats, deze was met een kabel verbonden aan een elektriciteitspaal. Aan deze paal zat een tijdklok, je kon blijkbaar een tijd instellen dat de verwarming in de auto zou aangaan zodat je niet in de kou de auto moest laten ontdooien. Hiervoor had je een speciale kabel nodig, die wij helaas pas op de laatste dag in Lapland vonden.
Ons appartement was niet groot, maar zeker ook niet klein! Het voldeed eigenlijk precies. Direct als je binnenkwam stond je in een gang met aan de linkerkant een verwarmde kast waar je je skikleding kon laten drogen. Aan de rechterkant was een badkamer met toilet en douche en natuurlijk mag in Lapland een privé sauna niet ontbreken! De gang ging over in een keuken met precies genoeg ruimte om normaal te kunnen koken. Vanuit de keuken liep je de woonkamer / slaapkamer in, erg knus met een houtkacheltje. We keken uit op een prachtig wit landschap, we hadden erg geluk wants rechtsonder ons appartement stonden nog meer appartementen, maar wij hadden vrij zicht. Aan het appartement zat een klein balkon, waar je kon staan met gevaar voor eigen leven, er lag namelijk een gigantische laag sneeuw op het dak dat elk moment naar beneden kon vallen.
Het dorpje Ruka
Nadat we onze spullen hadden uitgepakt en even hadden geslapen (ik was echt kapot moe van mijn medicatie), trokken we warme kleding aan en liepen we naar het dorp toe. Het was erg rustig, al stonden er overal hotels en appartementen, er waren niet veel mensen op straat te vinden. De mensen die je zag liepen naar een cafe of restaurant toe, of liepen met ski’s in hun hand naar de skilift. Ruka is niet een gezellig dorp, het is duidelijk gebouwd voor de toeristen en heeft dan ook alleen praktische gebouwen. Toch heeft het binnenplein iets gezelligs om even rond te lopen, maar na een paar minuten heb je het hier ook wel weer gezien.
Avond
Nadat we het dorp bezocht hadden en wat hadden rondgelopen moesten we toch maar eens op zoek naar een supermarkt, het zou al bijna donker worden en we hadden nog geen eten voor de avond. Op nog geen 5 minuten rijden was er een lokale supermarkt die te vergelijken was met een paar kraampjes op een markt maar dan overdekt. Het stelde niet veel voor maar je kon vinden wat je nodig had. Voor die paar dagen dat je er bent heb je niet veel nodig, dus probeerde we ook simpele dingen te kopen, tortellini!
Nadat we hadden genoten van onze tortellini was het nog geen 8 uur, toch waren we beide kapot van de dag. We besloten onze sleeën maar eens uit te proberen, bovenaan de berg van de appartementen gingen we zitten op de slee en vlogen via het sneeuwscooterpad naar beneden. Ik voelde mij net een klein kind, heerlijk om die koude wind tegen je gezicht te voelen en vervolgens ondersteboven in de sneeuw te belanden. Na een paar keer heen en weer te hebben gesleed begreep ik waarom mijn ouders het nooit lang volhielden om mij met mijn slee de berg op te krijgen, wat was dat zwaar! We gingen maar weer terug naar binnen om maar vroeg naar bed te gaan.
Legenda
Wil je het volledige reisverslag lezen? Klik hieronder snel verder naar de volgende dag!
- Mijn eerste keer naar Lapland
- Dag 1: Aankomst in Ruka
- Dag 2: Sneeuwscootersafari
- Dag 3: Huskysafari, huwelijksaanzoek en het Noorderlicht
- Dag 4: Rendieren en Oulanka National Park
- Dag 5: Valtaavara en de terugreis naar Nederland
