Coronaal gat
Voordat ik met deze dag begin is het goed om te vertellen dat een paar dagen geleden een coronaal gat is waargenomen op de zon.
Een coronaal gat is een groot gebied op de zon waar magnetische lussen niet terugkeren naar de zon.
Dit betekent dus dat er een grote hoeveelheid zonnewind deeltjes continu de zon verlaten, in dit geval richting de aarde.
De afgelopen dagen hebben we waarschijnlijk een klein effect gehad van een Coronal Mass Ejection (CME) uit een zonnevlek, maar dit durven we niet met zekerheid te zeggen. De equinox kan ook voor het noorderlicht hebben gezorgd.
Vandaag is dan de dag dat de zonnewind die ontsnapt uit het coronale gat de aarde gaat bereiken. Een spannende dag dus!

Luostotunturi
Joost en ik doen vandaag even rustig aan. Dat wil zeggen, we proberen rustig aan te doen. Ik ben namelijk zo hyper als een klein kind op pakjesavond. Er komt vandaag zonnewind aan van een coronaal gat.
Na het ontbijt maken we ons klaar om naar de top van Luostotunturi te lopen. Ik wil Joost graag laten zien waar Annemarie mij heeft verteld dat ik papa zou worden, dit blijft een bijzondere plek voor mij. Logisch toch ook wel?
Halverwege stoppen we bij de Laavu en maken het vuurtje aan. We zijn op dit moment nog de enigen. We hebben makkara meegenomen om te grillen.
Ondertussen snijd ik met mijn Marttiini mes een lepel / vork om de worstjes om te draaien.

Er komt een Fins gezin bij die even uit komen rusten.
Plots hoor ik het geluid van een Kuukkeli (Taigagaai). Deze diertjes staan erom bekend dat het echte lekkerbekken zijn en dat ze niet bang zijn om dichtbij te komen.
Ik pak een stukje van mijn koek en leg het op mijn platte hand. Een paar seconden later komt het diertje aangevlogen, pakt het stukje koek en vliegt weer weg. Je wordt er helemaal vrolijk van, leuke diertjes.
Ik vraag aan het Finse gezin of de kinderen dit ook willen proberen. Dat doen ze maar al te graag, ik mag een foto van ze maken.

Boven komen we aan bij de uitkijk hut waar we een paar avonden geleden nog hebben staan jagen op het noorderlicht. Een paar bomen hier vandaan is de plek waar Annemarie op de grond zat toen ze mij de kaart gaf. Wat een uitzicht, wat moment, kippenvel!

We rusten even uit in de hut, het valt mij plots op dat er een tekening is van Tulikettu, het bedrijf dat ik onlangs heb opgericht voor de ontwikkeling van mobiele applicaties.

Nadat we zijn uitgerust lopen we rustig weer naar beneden, genieten van het gekraak van de sneeuw. Af en toe zeggen we wat tegen elkaar, heerlijk die stilte.
Beneden aangekomen lopen we langs het restaurant van de skipiste, we gaan hier in het zonnetje zitten om wat te eten en drinken een biertje.
We komen hier meerdere mensen uit de groep tegen, die mijn gestuiter mee mogen maken. De Bz is enorm negatief en de dichtheid van de zonnewind raakt op het gegeven moment zelfs de 58 pc/m3 aan. Wat gigantisch is! Wel zie je dat de magnetometer al onrustig is, eigenlijk is de zonnewind te vroeg zo negatief.
Ik kan niet wachten tot het donker is, elke minuut kijk ik weer naar de app om te kijken hoe de zonnewind ervoor staat. Maar die zon wil maar niet zakken, het blijft licht!
Jaakkola reindeer farm & noorderlicht
Die middag bereid ik mij rustig voor voor die avond, plots merk ik dat ik niet zo lekker ben. Ik ga even liggen.
Als ik mijn ogen weer open doe zie ik dat ik nog 20 minuten heb voordat we vertrekken. Snel pak ik mijn spullen bij elkaar.
Ik ben op tijd, maar als we bus weg rijdt besef ik mij dat ik mijn lens niet heb vervangen. Ik baal als een stekker en merk dat ik er direct niet lekker van ben. Deze lens speciaal voor het noorderlichtjagen aangeschaft.
Ondertussen is ook de Bz positief geworden, we zien de bui alweer hangen…
Aangekomen bij Jaakkola vraag ik of Yani nog “even” met mij terug wil rijden. Wonder boven wonder vindt hij dat geen probleem.
35 minuten later ben ik weer terug op de rendierenboerderij. Ik heb het voeren helaas moeten missen, maar liever dat dan dat ik met de verkeerde lens het noorderlicht moet fotograferen, zeker op een avond als deze.
We gaan met elkaar een grote Kota in waar we genieten van een typisch laps diner. Tijdens het diner zien we dat de Bz weer gigantisch naar beneden duikt, Ruben, Joost en ik zijn zielsgelukkig.
Noorderlicht raket BROR
We staan klaar om met de rendieren naar het moeras te gaan. Ik vermoed wat van beweging te zien in de lucht, ook al is het nog aan het schemeren. Ik pak mijn camera en maak een foto uit de losse hand.
Er is al noorderlicht!

Met Joost stap ik in de achterste slee, terwijl we door het bos “rijden” kijk ik overal in de lucht waar het noorderlicht te aanschouwen is. Het wordt steeds donkerder.
Plots zien we gekke ballen in de lucht opkleuren, Joost en ik snappen er niks van. Het lijkt wel alsof er een brandvlek ontstaat in de lucht die opkleurt en dan langzaam oplost.
Achteraf horen we dat er vanaf Kiruna raketten de atmosfeer in zijn gestuurd voor wetenschappelijk onderzoek. Hier is het officiële persbericht te lezen.

Het effect van een coronaal gat
Als we bij het moeras aankomen weet ik niet hoe snel ik naar voren moet rennen. Waarom kozen we eigenlijk voor de achterste slee?
Het moeras is gigantisch en we hebben genoeg ruimte en een lage horizon om het noorderlicht te fotograferen. Het noorderlicht is overal zichtbaar, ik krijg weer kippenvel. Ik zet snel mijn camera neer omdat ik geen moment wil missen en schiet mijn eerste foto.
Het is duidelijk dat de hemel elk moment kan ontploffen, we zullen overladen worden met zonnewind deeltjes. Je hoort mensen gillen en schreeuwen.
Ik weet niet meer wat ik doe en met het beetje cognitieve verstand richt ik mijn camera recht naar boven waar zich langzaam een corona aan het ontstaan is.



Als de explosie voorbij lijkt loop ik een stukje verder, men weet niet wat hun zojuist is overkomen. Ikzelf ook niet, ik heb nog nooit zulk noorderlicht mogen ervaren. Ik zoek Ruben en Joost op en knuffel ze hard. Wat een avond mannen!
Het noorderlicht blijft overal nog aanwezig. Waar je ook kijkt zie je andere kleuren, van blauw tot bloedrood, roze, paars groen en zelfs oranje. Af en toe met nog een corona boven ons hoofd.



Uiteindelijk moeten we weer terug met de slee, terwijl we in de slee zitten barst het noorderlicht weer uiteen boven ons hoofd. Rustig leggen we ons hoofd naar achter, de rendieren lopen rustig door terwijl het kippenvel over mijn hele lichaam gaat. Niet vanwege de kou, want koud was het (-37). Daar voelde ik overigens niks van… Maar wat een moment, wie maakt dit nou mee?
Als we uitstappen maak ik nog een foto van ons rendier met het noorderlicht erachter met mijn mobiel. We gaan met de bus terug.


Terug aangekomen bij het hotel lopen we met een groep nog naar locatie meertje, waar we mogen genieten van prachtig noorderlicht, veel rood en blauw. Zelfs met het blote oog zichtbaar wordt.
Uiteindelijk besloten om naar binnen te gaan om nog even af te sluiten met een biertje, het is kwart voor 2 als we naar onze kamer gaan. Wat een epische avond, ik heb nog nooit zoiets meegemaakt!

Fantastisch, zo ontzettend blij dat ik erbij was!!!
Ik besef nog niet dat ik dit echt meegemaakt heb. Mooie foto’s met een kippevel verhaal.
Het was adembenemend ! Zullen we nooit meer zo ervaren als deze keer!
Wat een magisch epische avond….. en we waren er gewoon bij!!!
❤️😍❤️😍
Waanzin gewoon…. en wij waren erbij!
Indrukwekkende resultaten en prachtig avontuur Roderik!
Al die passie en fascinatie is goed beloond!
Mooi verwoord Roderick. Wat een bijzonder magische avond was het. Jullie enthousiasme overdag was al fijn om te zien. Dat het uiteindelijk beloond werd met dit Noorderlicht maakte dit een wonderbaarlijke dag
Bedankt Wilma, leuk om te horen!
Supervakantie met een super-avond die alle verwachtingen ver overtroffen heeft. Dit zijn herinneringen voor de rest van ons leven. Jammer voor de kinderen en kleinkinderen. Zij gaan hier nog vaak naar moeten luisteren.
Bedankt voor je fijne gezelschap Roderick.