Op weg naar Jasper National Park

Ook dit blog is weer een dagje later geplaatst dan normaal, aangezien we geen Wi-Fi hebben op onze huidige campground.

Nadat we gister een drukke dag hebben gehad, hebben we vanochtend heerlijk uitgeslapen. Ik ben direct naar de douches gegaan, maar moest helaas wachten. Voor mij stond een Nederlander en na een babbeltje ging alles een stuk sneller.

De douches van Dutch Lake Resort zijn hetzelfde als die we al eerder hebben gehad, fijne warme douches met twee douchegordijnen ervoor. Tip; kleed je om achter de tweede douchegordijn, toen ik Annemarie wat moest brengen, terwijl ze stond te douchen, kon ik bij de buurbrouw zo door het gordijn heenkijken. Achter het gordijn zit direct een lamp waardoor het gordijn eigenlijk geen zin heeft.

We lopen voor vertrek nog een klein rondje over de campground, er zijn veel plaatsen maar erg gezellig is het niet. Het uitzicht over het meer is wel prachtig, zeker in de ochtend als de witte wieven over het water trekken. Bij het meer staan ook een paar mini lodges die je kan huren om in te overnachten.

Timelapse

Ook vandaag hebben we weer een mooie route gemaakt, met meer dan 320km op de teller is daar ook weer een leuke timelapse uitgekomen.

Winderige weg

We gaan op weg en na het tanken vertrekken we de bergen weer in, de wegen zijn erg breed richting Jasper en het landschap verschilt per kilometer.

Na ongeveer een halfuur te hebben gereden komt er plots een zijwind. Ik schrik me rot en moet de camper corrigeren. Vervolgens zit ik bijna de hele weg met gespannen armen om constant bij te sturen.

Zeker op plekken waar je in het midden van twee bergen rijdt is de wind een stuk sterker.

Terwijl de wind de camper van de weg probeert te duwen blijven we bijna non-stop foto’s schieten. De wegen zijn lang uitgestrekt, er zijn soms punten dat er even helemaal niemand voor je zit.

Reargaurd Falls

Het is tijd om te lunchen, op zoek naar een plek om te picknicken zien we een bord van de Rearguard Falls. We zetten de camper aan de kant en bakken een lekker eitje.

Bij de Reargaurd Falls is het aan het einde van de zomer mogelijk om grote zalmen de waterval op te zien springen. Alleen de grootste en de sterkste halen deze waterval.

Vanaf de parkeerplaats loop je door een bosje met een pad naar beneden, het is nog vrij stijl en de wind is ijzig koud.

Beneden aangekomen is er aan de linker en rechterkant een pad naar het water toe, dit pad is alleen bedoeld voor rafters.

Er is een stelling gemaakt voor het publiek over te lopen, zo wordt de natuur bij de rotsen niet beschadigd. Aan het eind van de stelling sta je direct naast de waterval en kijk je uit over een smurf blauwe waterval.

Het water stroomt in de volle breedte naar beneden. Kijkend in het kolkende water zoeken we naar zalmen die de lange reis hebben gehaald en deze grote sprong ook nog wagen. Maar helaas zien we niks dan bulderend water.

Het pad omhoog is een flinke klim. Om je heenkijkend zie je weer dat de natuur hier heel verschillend is, zoveel verschillende planten. Halverwege loop je over een klein vlondertje die je over een bronnetje die naar beneden kabbelt, heen helpt.

Mount Robson

Een paar bochten en heuvels verder doemt daar in de verte een witte punt tussen de bergen op. Het is Mount Robson, de hoogste berg (3954m hoog) in de omgeving.

Naast de bergen met bomen (die ineens heuvels lijken), staat deze berg er trots tussen met een witte kroon. Er zijn wel meerdere bergen in de omgeving met sneeuw op te top, maar het lijkt net alsof deze berg ondersteboven in een emmer met sneeuw is gedoopt.

Vlak voordat je een bocht naar rechts (weg van de berg) maakt staat er een groot bord met een witte berggeit en de tekst “Mount Robson Park”. Het is zeker de moeite waard om hier te stoppen voor een paar foto’s.

Moose Lake

Niet veel verder rijden we op een bergweg en verschijnt er aan de rechterkant een gigantisch blauw meer. Volgens de kaart is dit Moose Lake. Voor een paar minuten is dit meer ons uitzicht, de parkeerplaats staat helemaal vol dus we houden het bij een paar foto’s vanuit de camper.

Pyramid Lake

We komen op tijd aan in Jasper en doen een paar boodschappen. Bij het betreden van Alberta is de klok een uur vooruit gegaan dus in plaats van 15.00 uur is het plots 16.00 uur.

Onze campground is op tien minuten rijden dus we hebben nog tijd zat wat te doen.

Direct naast Jasper ligt Pyramid Lake en Patricia Lake. Niet hele bekende meren maar toch de moeite waard om te bezoeken.

We rijden het dorpje uit en al vrij snel zien we een meer aan het einde van de weg, we volgen de bebording en komen uit in een bungalowpark. Blijkbaar toch niet goed op de borgen gekeken!

Na een simpele steek sessie met de camper zitten we weer op de goede weg en rijden we langs het eerste meer, Patricia Lake. Het is hier vrij druk dus rijden door richting Pyramid Lake.

Witte berken met geweldig mooie gele bladeren staan aan de kant langs de weg, vele toeristen gaan op de foto met de kleurenmassa.

Aangekomen bij Pyramid Lake kan je kiezen uit verschillende parkeerplaatsen, Beach 1, 2 of 3. Wij kiezen ervoor om door te rijden en komen uit bij de parkeerplaats “Main Beach”. We zijn de enigen!

Trendsetters worden gevolgd en al vrij snel volgen er meerdere auto’s.

Aangezien het hard waaide en het behoorlijk koud is viel dit meer een beetje tegen. Als het windstil zou zijn zouden de bergen en de bomen eromheen prachtig worden gereflecteerd in het water. Nu is het net alsof je op een herfstdag in de Oostvaardersplassen staat. Niet fijn om hier rond te lopen!

We rijden terug richting Patricia Lake. In een van de bochten valt mij iets op in de bosjes en trap op de rem, er zat gelukkig niemand achter ons. In de bosjes op zo’n 6 meter van de weg staan twee grote dieren rustig te grazen tussen de bomen.

We zien in eerste instantie niet goed wat het zijn, na een folder te hebben bekeken zien we dat het Elks zijn. Waar ergens in Canada een auto langs de kant van de weg staat met alarmlampen kan het twee dingen betekenen: pech of er is wild te zien. Al vrij snel staat er een file van auto’s die de dieren ook willen zien.

Patricia Lake

We parkeren op een wat grotere parkeerplek bij Patricia Lake en lopen de bosjes in richting het water. Ik zie aan mijn rechterzijde een wildspoor een heuveltje op gaan en besluit de heuvel op te klimmen.

Aan de andere kant van de heuvel zie ik geen groot wild, wel uitwerpselen, maar ook een boom met allemaal gaten rondom. Plots komt er uit een van de gaten een eekhoorn en begint aan een dennenappel te knabbelen.

Aan deze kant van het water is de wind een stuk rustiger. Je hebt hier een prachtig uitzicht over het water en er liggen her en der bootjes die met warmer weer het water opgaan.

Langs het water loopt een trail die je kan bewandelen, dit pad gaat vlak langs het water maar af en toe ook het bos dieper in. We lopen een stukje de trail op en slaan dan af een wildpad op. Lopend tussen de witte berken met hun gele daken luisteren we of we iets groots horen lopen. Nog best tricky dat we zo stil zijn, want ook hier lopen beren rond.

Terug op de weg richting Jasper komen we in een kleine file te staan, zodra we in de file een bocht om gaan zien we een groot dier aan de kant langs de weg staan. Er staat een Elk rustig te grazen.

Naast de weg staat een verhoging, hierop liepen nog twee Elks rustig rond. Ze stoorden zich totaal niet aan de auto’s.

Jasper

Jasper is een vrij klein dorpje met een lange doorlopende weg, aan deze weg liggen veel parkeerplaatsen waar auto’s gemakkelijk kunnen parkeren. Campers op zich ook, maar hiervoor is ook een speciale RV parkeerplaats ingericht.

Naast de doorlopende weg ligt een spoor waar bijna non-stop grote goederen wagons over rijden.

Het is een gezellig en knus dorpje met in de woonwijken een paar mooie huizen.

Whistlers Campground

Nee we zijn niet helemaal terug gereden naar Whistler. Maar hier naast Jasper ligt een campground die “Whistlers Campground” heet. Hier aangekomen hebben we het gevoel dat we bij de ingang van een Center Parcs zijn. Er zijn verschillende oprijlanen waar je plaats moet nemen.

Aangekomen bij de ingang vertelt een vriendelijke vrouw waar we onze plek kunnen vinden. Ook vertelt ze dat de Elks erg actief zijn op dit moment, het is paringstijd. Er lopen verschillende mannetjes rond op de campground en die hebben vanochtend bij de washrooms nog gevochten. De vrouwtjes zijn vanochtend richting het dorp vertrokken maar zullen vannacht waarschijnlijk weer naar de mannetjes terugkeren.

Of we er ook aan denken om vannacht onze waterkraan te laten druppelen, het gaat namelijk -8 graden vriezen en als we het water stil laten staan zullen de waterleidingen vast vriezen.

Onze plaats ligt weer mooi tussen de bomen, we horen eekhoorntjes rondhuppelen en overal liggen uitwerpselen van de Elks. Op de bomen kan je de plekken zien waar de geweien langs schaven. Plots zien we daar een mannetjes Elk langskomen, het dier loopt langzaam en ongestoord langs alle campers.

Af en toe komt er een schel geluid uit het dier, wat de roep van de Elk zal zijn. Zoals wij het burlen kennen in de bronsttijd.