We vertrekken weer als één van de laatsten rond 09:30 uur. Het is een korte wandeldag vandaag van zo’n 3-4 uur lopen. De eerste 1,5 uur is het een flinke klim die we stapvoets afleggen. Ineens zitten we midden in de wolken die vanaf onderen op ons afkomen. Het begint zelfs een beetje te miezeren.
Ik voel me goed vanmorgen! Annemarie krijgt helaas erge hoofdpijn. Raphael denkt dat het met het dalen na deze klim weer beter wordt.
Het komende uur dalen we weer. In de verte zien we al de steile helling omhoog naar Barafu Camp. De hoofdpijn van Annemarie wordt alleen maar erger. Bij mij begint het inmiddels ook op te zetten. Met veel pijn en moeite starten we aan de klim. De zon begint weer te schijnen!
Om 14:30 uur komen we aan in Barafu Camp. Dit camp ligt het minst egaal. Tentjes staan overal verspreid tussen rotsen en lopen schuin af. Onze tent staat zo schuin dat we bij het liggen allebei naar beneden schuiven. Om 15:00 uur lunchen we met een lekkere groentestoof. Een beetje tegen heug en meug door de hoofdpijn, maar wie weet helpt het.
Dit is het dan: de laatste stop voor we naar de top gaan. En dat zal vannacht zijn, de ‘Summit Night’ zoals dat dan zo mooi heet! Het is daardoor een beetje een gekke dag. We doen een middagdutje van een uurtje. Om 17:00 uur worden we weer gewekt voor het diner een half uur later. We eten dan ons eigen adventure food dat we van thuis hadden meegenomen, dat hadden we als tip van tevoren gelezen. Voor de extra voedingsstoffen en ook omdat het eten na bijna een week je wel de neus uit zou komen. Dat kunnen we inmiddels wel beamen. Eten voelt nu echt als verplichting en je wordt ook zo goed als gedwongen je bord leeg te eten. En geloof mij, het is écht heul veul! Dus we zijn blij met ons eigen prakje, al krijgen we door de zenuwen bijna geen hap door onze keel.
We pakken onze spullen vast in voor vannacht als de klim begint en proberen om 20:00 uur vast wat te slapen.
